نابرابری‌های اجتماعی و تأثیر آن بر عدالت آموزشی در ایران
کد مقاله : 1101-ICSA-FULL
نویسندگان
محمد صفری مهجن آبادی *1، بابک شمشیری2، محمد مزیدی3
1دانشجوی دکترا، تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت،علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران(m.safari850@gmail.com)
2استاد، تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت، علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3دانشیار، تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت، علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده مقاله
هدف از این پژوهش فهم جامعه‌شناسی نابرابری‌های اجتماعی و تأثیر آن بر عدالت آموزشی در ایران است و در پارادایم کیفی صورت گرفته است. طرح تحقیق، پیدایشی یا حدوثی و گردآوری داده‌ها با استفاده از مصاحبه عمیق و روش اسنادی صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با رویکرد تفسیری-تجریدی، در چارچوب نظریه داده‌مبنا(GT) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که در جامعه‌ ایران، به‌طور کلی، نابرابری‌های اجتماعی را می‌توان در دو طیف: نابرابری‌های تعصبی و نابرابری‌های جایگاهی مورد ملاحظه قرار داد. این نابرابری‌ها، بر تحقق عدالت آموزشی، که مستلزم اجرای عدالت توزیعی آموزشی و عدالت استحقاقی آموزشی می‌باشد، تأثیر داشته و منجر به بروز بازتولید آسیب‌‌های اجتماعی و نظام طبقاتی در جامعه می‌گردد. نتایج پژوهش،نشان می‌دهد که تأثیر نابرابری‌های اجتماعی بر عدالت آموزشی موجب بروز پدیده‌ی "بازتولید نابرابری‌ها و فقر" در جامعه می‌گردد. مقوله‌های مستخرج از نظرات مصاحبه شوندگان نشان می‌دهد که دستیابی به عدالت آموزشی نیازمند توجه به اصل شایسته‌سالاری در جامعه الزامی است و لازمه‌ی این امر نیز دسترسی همگان به آموزش باکیفیت و منصفانه،معلمان به‌روز و کارآمد، توزیع عادلانه‌ی امکانات و منابع آموزشی، فراهم نمودن فرصت‌های یادگیری یکسان برای همه، سرمایه‌گذاری لازم برای گسترش کمی و کیفی آموزش در مناطق محروم و برای افراد کم‌درآمد می‌باشد.
کلیدواژه ها
نابرابری اجتماعی، عدالت آموزشی، جامعه‌شناسی آموزش‌وپرورش، آموزش‌وپرورش ایران
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر