پتانسیل‌ها و محدودیت‌های هوش مصنوعی در ارتقای عدالت آموزشی: یک بررسی تحلیلی
کد مقاله : 1178-ICSA
نویسندگان
علی بیرمی پور *، عاطفه مختاری کرچگانی
دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده مقاله
انقلاب صنعتی چهارم و ظهور هوش مصنوعی، تحولات شگرفی را در حوزه آموزش رقم زده است. این پژوهش به روش کتابخانه ای، به بررسی تأثیر هوش مصنوعی بر عدالت آموزشی پرداخته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هوش مصنوعی با قابلیت‌های شخصی‌سازی یادگیری، بهینه‌سازی تخصیص منابع و بهبود سیستم‌های مدیریت آموزشی، پتانسیل بالایی برای ارتقای عدالت آموزشی دارد. با این حال، در کنار فرصت‌ها، چالش‌هایی همچون شکاف دیجیتال، سواد دیجیتال پایین، تعصبات الگوریتمی و مسائل اخلاقی نیز وجود دارد. همچنین تعصبات موجود در داده‌های آموزشی و الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌تواند به تقویت نابرابری‌های موجود منجر شود. اتکای بیش از حد به هوش مصنوعی ممکن است به کاهش تعاملات انسانی در فرایند آموزش و در نتیجه، کاهش کیفیت یادگیری منجر شود. این پژوهش پیشنهاد می‌کند که برای بهره‌مندی حداکثری از مزایای هوش مصنوعی و کاهش اثرات منفی آن، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دیجیتال، توسعه سواد دیجیتال، تدوین قوانین و مقررات مناسب، و ارتقای آگاهی جامعه نسبت به مسائل اخلاقی مرتبط با هوش مصنوعی ضروری است.
کلیدواژه ها
سواد دیجیتال، عدالت آموزشی، هوش مصنوعی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر