| جِمنای: آینده آموزش زیست‌شناسی یا تهدیدی برای آن؟ |
| کد مقاله : 1195-ICSA |
| نویسندگان |
|
بدرالسادات صحافی * 1-دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران
2- آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| هدف: این مطالعه با تمرکز ویژه بر استفاده از جِمنای در آموزش زیست‌شناسی، با رویکردی بر پیشرفت‌های فناوری، به دنبال بررسی مزایا و چالش های‌های بالقوه استفاده از جِمنای برای حمایت از معلمان زیست‌شناسی در توسعه حرفه‌ای و ایجاد برنامه درسی است. روش: این مطالعه کیفی و اکتشافی، انواع مختلف تعاملاتی را که می تواند برای حمایت از معلمان زیست‌شناسی در توسعه حرفه‌ای و ایجاد برنامه درسی رخ دهد، شناسایی می‌کند و دستورالعمل‌های ورودی و خروجی مربوط به هر تعامل را توصیف و ارزیابی می‌کند یافته‌ها برای ارزیابی مزایا و چالش‌های بالقوه مرتبط با استفاده از جِمنای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: مطالعه نشان داد که ابزارهای هوش مصنوعی مانند جِمنای می‌توانند به طور چشمگیری به معلمان در ایجاد برنامه‌های درسی مؤثر کمک کنند. این ابزارها با ارائه منابع، ایده‌ها و شخصی‌سازی آموزش، به بهبود کیفیت تدریس کمک می‌کنند. با این حال، محدودیت‌هایی مانند عدم وجود تخصص انسانی و نگرانی‌های اخلاقی وجود دارد. بنابراین، استفاده از هوش مصنوعی در آموزش باید با دقت و در کنار تخصص انسانی صورت گیرد تا بهترین نتایج حاصل شود. نتایج: مطالعه نتایج نشان داد در حالی که جِمنای می‌تواند یک ابزار ارزشمند برای معلمان زیست‌شناسی باشد، استفاده از آن در کنار تخصص انسانی و آگاهی از محدودیت‌های آن مهم است. یک رویکرد تلفیقی متوازن که از هوش مصنوعی بهره‌برداری می‌کند در حالی که اهمیت تجربه انسانی را حفظ می‌کند، برای توسعه حرفه‌ای مؤثر و ایجاد برنامه درسی ضروری است. |
| کلیدواژه ها |
| برنامه درسی، هوش مصنوعی، تخصص انسانی، پشتیبانی شخصی‌سازی شده، جِمنای. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |