امکانات و محدودیت‌های رویکرد افتراقی برای عدالت آموزشی
کد مقاله : 1207-ICSA
نویسندگان
نرگس وکیلی *1، علیرضا صادق زاده قمصری2، ابراهیم طلایی3
1دانشگاه تربیت درس
2تهران، دانشگاه تربیت مدرس
3دانشگاه تربیت مدرس
چکیده مقاله
در کلاسی که با رویکرد افتراقی اداره می‌شود، دانش‌آموزان با نقاط آغاز یادگیری، سبک‌های یادگیری و زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی متفاوت و همچنین درجات مختلف هوش‌بهر می‌توانند به اهداف آموزشی نائل شوند. معلمان می‌توانند با تدریس چندبعدی یعنی استفاده از منظرها و رویکردهای چندگانه برای سهولت بخشیدن به یادگیری، طیف متنوع دانش‌آموزان را در فرایند کلاسی درگیر کنند و یادگیری را برای همه آنها تسهیل نمایند. همچنین دانش‌آموزان می‌توانند با روش‌های مختلف، یادگیری خود را نشان دهند و تفاوت استعداد آنها به رسمیت شناخته می‌شود. در این شرایط یادگیرندگان می‌توانند آموزشی عادلانه‌ای را تجربه کنند که در آن عدالت محدود به تساوی انگاشته نمی‌شود. از سوی دیگر، با رد ضرورت همسانی در آموزش، معلمان به طور غیرارادی توقع خود را از برخی دانش‌آموزان پایین می‌آورند و در نتیجه برای رساندن آنها به اهداف سطح عالی تلاشی نمی‌کنند. این شرایط نه‌تنها عاملی برای محرومیت برخی دانش‌آموزان از دانش ارزشمند است که به‌عنوان تثبیت‌کنندۀ نظم طبقاتی نابرابر کنونی عمل می‌کند. بعلاوه اصل در موفقیت رویکرد افتراقی، تدریس خوب است. بنابراین چنانچه یک کلاس از معلم توانمند بهره‌مند نباشد، مقدمات اجرای این مدل فراهم نمی‌شود و اگر نظام آموزشی‌ برای حمایت از این مدل تدریس طراحی شده باشد، بسیاری از دانش‌آموزان در معرض آسیب‌ها و محدودیت‌هایی قرار می‌گیرند که ناشی از عدم مهارت معلم است.
کلیدواژه ها
رویکرد افتراقی، عدالت آموزشی، امکانات، محدودیت‌ها
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی